Μια φορά κι έναν καιρό...

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα αγοράκι, ο μικρός Τζέφρι. Ο Τζέφρι ήταν ένα παιδάκι λίγο αχταρμάς να το πω, λίγο tutti frutti να το πω, δεν ξέρω! Ήταν λίγο από Ελλάδα, λίγο από United States, λίγο από Σουηδία… Κι ο Θεός ο ίδιος δεν ήξερε από πού ήταν, πολύ περισσότερο ο ίδιος ο μικρός Τζέφρι!

Όταν μεγάλωσε λιγάκι ο Τζέφρι, έπεισε τα άλλα παιδάκια της παρέας του ότι έπρεπε να τον εκλέξουν αρχηγό τους… Τι παγωτά τους έταξε, τι βόλτες στο λούνα-παρκ, τι τζάμπα σουβλάκια, τι ταινίες στο σινεμά! Μόνο ότι θα μπουκάρει στην Αγια Σοφιά δεν τους υποσχέθηκε! «Εξάλλου, λεφτά υπάρχουν», γύρισε και τους είπε και η υπόλοιπη πιτσιρικαρία τον πίστεψε και τον εξέλεξε αρχηγό!

Όμως, από τη μέρα που βγήκε αρχηγός ο μικρός Τζέφρι, τα άλλα παιδάκια της παρέας του ζητούσαν παγωτά, λουνα-παρκ, σουβλάκια και ταινίες (για την Αγια-Σοφιά δεν θυμάμαι να του ζητήσανε κάτι…), αλλά εκείνος είχε αλλάξει τώρα τροπάριο! «Λεφτά υπήρχαν παιδιά, αλλά τώρα δεν υπάρχει ούτε σάλιο», γύρισε και τους είπε ο μικρούλης Τζέφρι! Και σαν να μην έφτανε αυτό, τους τρέλανε και στο πλιάτσικο! Του ενός τους πήρε τις γκαζές, του άλλου του πήρε το ποδήλατο, του άλλου του πήρε τη σφεντόνα, ενός άλλου του πήρε το Nintendo… Και όλους γενικά τους είχε στην καρπαζιά! Φαπ από δω, φουπ από κει, οι πιτσιρικάδες δεν ήξεραν από πού θα τους έρθει!

Είδαν κι απόειδαν οι άλλοι πιτσιρικάδες και σκέφτηκαν να αντιδράσουν! Άρχισε η αμφισβήτηση… «Τι σόι αρχηγός μας είσαι εσύ, που μας έχεις τρελάνει στις καρπαζιές», του είπανε… Ο Τζέφρι, χωρίς να το πολυσκεφτεί, άρχισε να τους κατηγορεί… Τι ότι εκπροσωπούν οργανωμένα συμφέροντα τους είπε, τι ότι δεν θέλουν το καλό της παρέας, τι ότι παρακινούνται από άλλες παρέες της γειτονιάς… Πανικός! Οι άλλοι πιτσιρικάδες αφηνιάσανε… «Μπορούμε και να σε βγάλουμε από αρχηγό της παρέας μας ξέρεις», του αντιγυρίσανε!

Το σκέφτηκε από δω ο μικρός Τζέφρι, το σκέφτηκε από κει και τι γυρνάει και τους λέει; «Ή θα παραδεχτείτε ότι όσα έκανα μέχρι τώρα, είναι καλά καμωμένα και θα ξεχάσετε τις γκαζές, τα ποδήλατα, τις σφεντόνες και τα Nintendo ή αν δεν το κάνετε αυτό, θα ζητήσω να ξαναγίνει ψηφοφορία, γιατί προσωπικά δεν έχω την πρόθεση να γίνω ένας ανίσχυρος αρχηγός της παρέας μας και να μην μπορώ όποτε θέλω να σας βουτάω τα παιχνίδια και τα παγωτά σας ή να σας σβουρίζω και καμιά σφαλιάρα»!

Οι άλλοι πιτσιρικάδες ήταν πια στα όρια της παράκρουσης! «Ρε Τζέφρι, δεν πας στη γωνία να δεις αν έρχομαι;», του είπε ο ένας! «Μήπως να σου δώσουμε και τα σώβρακα μας;», του είπε ο δεύτερος! «Θέλεις πραγματικά να σου πω τι σκέφτεται για σένα η παρέα, ρε βλήμα;», είπε ο τρίτος! Και γενικά οι φωνές κι η κλωτσοπατινάδα δεν είχαν τελειωμό!

Κι έτσι, μια όμορφη φθινοπωρινή ημέρα, τα πιτσιρίκια μαζευτήκανε και πάλι για να αποφασίσουν αν θα παρέμενε στην αρχηγία της παρέας τους ο μικρούλης Τζέφρι… Και το ίδιο βράδυ, μάθανε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, αλλά εγώ δεν θα σας το πω, γιατί αυτό, καλά μου παιδάκια, θα είναι το δεύτερο μέρος του παραμυθιού μας… Ενός παραμυθιού που θα είναι γεμάτο ίντριγκες, απρόοπτα, σασπένς και απρόσμενες εξελίξεις!... Προς το παρόν, λοιπόν, ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!!!