Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Οι φίλοι μας οι Νορβηγοί...

Το δημοσίευμα (από το www.in.gr – 12.10.2012)
«Το φετινό Νόμπελ Ειρήνης απονέμεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως αποφάσισε ομόφωνα η νορβηγική επιτροπή, δικαιολογώντας την επιλογή της με την προώθηση της ειρήνης, της δημοκρατίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων που έχει επιφέρει η πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης».
Το δικό μου σχόλιο
Και πολύ το είχανε αργήσει οι Νορβηγοί το Νόμπελ Ειρήνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Εξάλλου, όπως αναφέρει και μάλιστα πολύ εμπεριστατωμένα το ως άνω άρθρο, η Ευρωπαϊκή Ένωση προώθησε την ειρήνη, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Και για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι:
Στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων: Είμαστε πλέον στην αξιοζήλευτη θέση να μην γνωρίζουμε αυτόν τον μήνα τι μισθό θα παίρνουμε τον επόμενο… Δεν γνωρίζουμε αν θα έχουμε δουλειά τον επόμενο μήνα, αν θα υπάρχει φαγητό στο τραπέζι μας, αν θα έχουμε φάρμακα για τον παππού και τη γιαγιά, αν θα υπάρχει παιδικός σταθμός για το παιδί μας ή κρεβάτι στο νοσοκομείο για να νοσηλευθούμε… Δεν γνωρίζουμε ούτε αν ο γείτονας μας θα ζει τον επόμενο μήνα ή αν θα πηδήξει από το μπαλκόνι, επειδή το κράτος τον έχει φέρει στο έσχατο σημείο της απόγνωσης… Με λίγα λόγια, η Ευρωπαϊκή Ένωση μας έχει φέρει στο σημείο να μην έχουμε καμία βεβαιότητα για τη ζωή μας! Αντίθετα, μας έχει κάνει να ζούμε  μέσα στον φόβο και την ανασφάλεια, φλερτάροντας επικίνδυνα με τα εγκεφαλικά και τις καρδιοπάθειες, όπως κάθε άνθρωπος που δεν γνωρίζει σήμερα τι του επιφυλάσσει η αυριανή μέρα… Οπότε, από ανθρώπινα δικαιώματα μια χαρά πάμε και επάξια το πήρε η Ευρωπαϊκή Ένωση το Νόμπελ!  
Στον τομέα της δημοκρατίας: Είμαστε πλέον στην αξιοζήλευτη θέση να ζούμε σε ένα κράτος μειωμένης κυριαρχίας… Εκεί που γνωρίζαμε ότι «ο λαός έχει την εξουσία και την ασκεί μέσω του κοινοβουλίου, τα μέλη του οποίου εκείνος εκλέγει», τώρα ξέρουμε ότι την εξουσία την ασκεί ο Τόμσεν (και άλλοι απίθανοι χαρτογιακάδες), η Μέρκελ, ο Μπαρόζο, ο Ρομπέι, η Λαγκάρντ, οι τραπεζίτες, η Standard and Poors, η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα και ένας Θεός ξέρει ποιος άλλος! Με λίγα λόγια, την εξουσία την ασκεί ο ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ άλλος ΠΛΗΝ του «κυρίαρχου» Ελληνικού λαού! Και, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, όταν ο λαός ευλόγως δυσανασχετεί με αυτήν την πρακτική και βγαίνει στους δρόμους, εκεί πρέπει να αντιμετωπίσει τις ορδές των αστυνομικών που θα τον χτυπήσουν, θα τον πνίξουν στα δακρυγόνα, θα κλείσουν τους μισούς σταθμούς του μετρό στο κέντρο, θα απαγορεύσουν τις συναθροίσεις και τις διαδηλώσεις, θα βγάλουν στους δρόμους κομάντος, ελεύθερους σκοπευτές, ελικόπτερα και αντλίες νερού… Οπότε, από δημοκρατία μια χαρά πάμε και επάξια το πήρε η Ευρωπαική Ένωση το Νόμπελ!
Στον τομέα της ειρήνης: Είμαστε πλέον στην αξιοζήλευτη θέση να ζούμε εν ειρήνη («του Κυρίου δεηθώμεν»!). Αλλά για ποια ειρήνη μιλάμε; Διότι μπορεί σήμερα να μην πέφτουν ακόμα δίπλα μας οβίδες και σφαίρες (και γι αυτό, όσο να’ ναι, αισθανόμαστε τυχεροί), αλλά ποιος υπάρχει εκεί έξω που να αμφισβητεί ότι βρισκόμαστε καταμεσής του πιο ανηλεούς οικονομικού πολέμου που έχει ζήσει μεταπολεμικά η ευρωπαϊκή ήπειρος; Ποιος αμφισβητεί ότι υπάρχουν δυνάμεις (λέγε με Γερμανία!) που επιδιώκουν με τον δικό τους βάρβαρο και άγαρμπο τρόπο να επιβληθούν στα υπόλοιπα κράτη της ευρωπαϊκής ηπείρου, όχι με τη δύναμη (αυτή τη φορά) που τους δίνουν οι μπαγιονέτες, αλλά με την δύναμη που τους δίνει η οικονομική τους ευρωστία; Και ποιος θα αμφισβητήσει ότι ο ακήρυχτος αυτός οικονομικός πόλεμος έχει ήδη τα θύματα του; Αυτούς που αυτοκτονούν κάθε μέρα, αυτούς που δεν έχουν δουλειά, αυτούς που δεν έχουν να φάνε, αυτούς που μεταναστεύουν και ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους…  Οπότε, από ειρήνη μια χαρά πάμε και επάξια το πήρε η Ευρωπαική Ένωση το Νόμπελ!
Αλλά, για να βάλουμε και τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση, για ποιο Νόμπελ Ειρήνης μιλάμε; Για αυτό που το πήρε ο Χένρυ Κίσινγκερ, γνωστή αμερικανική «περιστερά», το 1973; Ε, αν μιλάμε για αυτό το Νόμπελ Ειρήνης, τότε επάξια το πήρε και η Ευρωπαϊκή Ένωση και άξιος – πανάξιος – ο μισθός των Νορβηγών που της επεφύλαξαν τέτοια τιμή! Και εμείς, οι Ευρωπαίοι πολίτες, να θυμόμαστε αυτή την ξεχωριστή τιμή, όταν θα ψάχνουμε τρόπους να πληρώσουμε τα κάθε λογής χαράτσια και θα ψάχνουμε στις μικρές αγγελίες για δουλειά… Γιατί, όπως και να το κάνουμε, είναι τελείως διαφορετικό να ψάχνεις για δουλειά όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πάρει το Νόμπελ Ειρήνης και τελείως διαφορετικό όταν δεν το έχει πάρει, έτσι δεν είναι;;;
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου